အခ်စ္ ၏ ဒုကၡ
ထိုင္ဝမ္မွာ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တဦး ရိွပါတယ္ ။ သူဟာ ေက်ာင္းဆရာမ တဦး ျဖစ္တယ္ ။ အရြယ္ေကာင္းတုုန္းမွာပဲ ေယာက္်ား ဆံုးပါးသြား ပါတယ္ ။ ငယ္ရြယ္တဲ့ သားေလး တေယာက္ က်န္ရစ္ခဲ့ ပါတယ္ ။
သားေလးကို ပေထြးန႔ဲ မႀကံဳေစခ်င္လို႔ ေနာင္အိမ္ေထာင္ ထပ္မျပဳပဲ အေမ တခု သားတခုနဲ႔ ပဲ သားေလးကို ပ်ဳိးေထာင္ လာခဲ့ပါတယ္ ။ သားေလးလည္း အလြန္ လိမၼာပါတယ္ ။ အေမ့ကိုလည္း အလြန္ သိတတ္ပါတယ္ ။
ဒီလိုနဲ႔ ဆရာမဟာ သူ႔ရဲ႕ ရိွစုမဲ့စု ဝင္ေငြေလးနဲ႔ သားေလးကို ပ်ဳိးေထာင္လာခဲ့ ပါတယ္ ။ သားကလည္း ထူးခြ်န္တာမို႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို ပညာေတာ္သင္ ေစလြတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ အေမရိကမွာ သားကလည္း ထူးခၽြန္ ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းၿပီးလို႔ အလုပ္ေကာင္းၿပီး အေမရိကမွာပဲ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ကိုယ္ပိုင္အိမ္ တလံုး ဝယ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ေျမးကေလး တေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ ပါတယ္ ။
မိခင္ျဖစ္သူ ဆရာမ ကေတာ့ တာဝန္နဲ႔မို႔ ဆရာမ အျဖစ္ပဲ ထိုင္ဝမ္မွာ ဆက္လက္ ေနထိုင္ခဲ့ ပါတယ္ ။ ဒီလုိနဲ႔ ဆရာမႀကီးဟာ ပင္စင္ ယူခ်ိန္ နီးလာပါေတာ့တယ္ ။
ပင္စင္ယူခ်ိန္ နီးလာေလေလ သားနဲ႔ ေျမးေလးကို သတိရ ေလေလျဖစ္ၿပီး သားေလး မိသားစုနဲ႔ သြားေရာက္ေနထိုင္ဖို႔ ဆႏၵျပင္းျပလာ ပါတယ္ ။
အေမ့ျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ သားလိမၼာႀကီးကို သတိရၿပီး ပီတိျဖစ္ေန ပါတယ္ ။ ေၾသာ္ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ေတြ ဒီသတင္း သိလိုက္ရင္ေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ေလာက္ အားက်လိုက္မလဲ ဆိုတာ ေတြးေတာၿပီး ၿပံဳးေနတတ္ပါတယ္ ။
ဆရာမရဲ႕ စာေရးခ်င္တဲ့ အမူအက်င့္အတုိင္း ဖုုန္းခကိုု ေခၽြတာတတ္သူမို႔ သားဆီကို ပင္စင္ယူၿပီးရင္ အတူလာေနခ်င္ေၾကာင္း ေရးသားေပးပို႔ လိုက္ပါတယ္ ။
သားဆီက ျပန္စာကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မရဘူး ။ အေမကလည္း ပင္စင္ယူဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၿပီး သားဆီက ျပန္စာကို ေမ်ာ္ေနတာေပါ႔။ ပင္စင္ယူဖို႔ တပတ္ေလာက္ အလိုမွာ သားဆီက စာတစ္ေစာင္ ေရာက္ရိွလာပါတယ္ ။
ေဖာက္ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဒၚလာ သံုးေသာင္းတန္ ခ်က္လက္မွတ္ တေစာင္နဲ႔ စာတစ္ေစာင္ ေတြ႔လိုက္ပါတယ္ ။ စာက ဒီလို ေရးထားပါတယ္ ။
" ခ်စ္လွစြာေသာ ေမေမ ...
သားနဲ႔ သားဇနီး ေသေသ ခ်ာခ်ာ ညိွိႏိူင္းၾကည့္ ၿပီးပါၿပီ ။ ေမေမကို မလာေစခ်င္ပါဘူး ။ ေမေမသားကို ေကြ်းေမြးခဲ့တာ မွန္ပါတယ္ ။ အဲဒီ ကုုန္က် စားရိတ္ကို သားတို႔ ေသေသ ခ်ာခ်ာ တြက္ခ်က္ၾကည့္ ၿပီးပါၿပီ ၊ ေဒၚလာ ( ၂ ) ေသာင္းေလာက္ က်ပါတယ္ ။ အပို ( ၁ ) ေသာင္းပါ ထပ္ေပါင္း လိုုက္ေတာ့ စုစုေပါင္း ( ၃ ) ေသာင္း ေမေမ့ကို ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ ေမေမ ေနာက္ဆို သားဆီကို စာမေရးပါနဲ႔ေတာ့ ၊ သားမိန္းမက မႀကိဳက္လို႔ပါ ။ "
မိခင္ျဖစ္သူမွာ စာကို ဆံုးအာင္ပင္ ေကာင္းေကာင္း မဖတ္ႏိုင္ခဲ့ပါ ။ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ အံ့ၾသျခင္း ၊ ရင္နာျခင္း ၊ ယူက်ဳံးမရျဖစ္ျခင္း ၊ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ တခုလံုး ေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္း ၊ စတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ နဲ႔ ခ်ဳံးပြဲခ် ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္ ။
မိခင္ ဆရာမျဖစ္သူကို တရားက ကယ္တင္သြား ပါတယ္ ။ တရားစခန္း ဝင္တယ္ ။ တရားနာတယ္ ။ တရားထိုင္တယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္သက္သာရာ ရသြားပါတယ္ ။
ဒါနဲ႔ သူမဟာ အဲဒီေဒၚလာ ၃ ေသာင္းကို အသံုးျပဳၿပီး ကမၻာ ပတ္ပါေတာ့တယ္ ။ ခရီး တေလ်ွာက္လံုးမွာ ရိွတဲ့ သဘာဝတရားရဲ႕ လွပ ဆန္းက်ယ္မူကို သူမ ေကာင္းစြာ ခံစားမိၿပီး တခုခု အသိ ဝင္လိုက္သလို ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔မသားကို စာတေစာင္ ထပ္မံ ေရးသားလိုက္ပါတယ္ ။
" ခ်စ္ရတဲ့ သား ....
ေမေမ့ကို စာ ထပ္မေရးပါနဲ႔ေတာ့ လိုု႔ သားက ေျပာထားေပမဲ့ ေမေမ ေျပာခ်င္တဲ့ စကား မျပည့္စံုေသးလို႔ သားဆီကို စာထပ္ေရးလိုက္ရ ပါတယ္ ။
သားေပးတဲ့ ခ်က္လက္မွတ္ နဲ႔ ပိုက္ဆံကိုထုတ္ၿပီး ေမေမ ကမၻာပတ္ ခရီးသြားခဲ့ ပါတယ္ ။ လည္ရင္း ပတ္ရင္း စဥ္းစားရင္း ဆိုပါစို႔ ၊ အဲလိုနဲ႔ အသိတခု၀င္လာသလိုပဲ၊ ဟုတ္ပါတယ္ ။ သားကို ေက်းဇူး တင္ရမယ္ ။
တကယ္လို႔ သားက ေမေမကုိ ျပတ္ျပတ္ သားသား စိမ္းကားတဲ့ စကား မဆိုခဲ့ဘူးဆိုုရင္ ေမေမ အဲေလာက္ သံေဝဂ တရား ျမန္ျမန္ ရခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အခုေတာ့ ေမေမ နားလည္အသိနဲ႔ သိသြားပါၿပီ ။
ေလာကႀကီးမွာ အေသခ်ာဆံုး ၊ အေရရာဆံုး အရာဟာ မေသခ်ာ မေရရာျခင္း ျဖစ္တယ္ ဆိုုတာ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသြားပါၿပီ ။ ေမတၱာလည္း အနိစၥ တရားကို ေရွာင္ကြင္းလို႔ မရဘူး ဆိုတာ သိသြားပါၿပီ ။
တကယ္လို႔ သားက ေမေမကို မလိုခ်င္ပဲ လာခဲ့ပါ လို႔ အားနာနာနဲ႔ ေခၚခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အခုေလာက္ဆိုု အားလံုးစိတ္ဒုကၡ ေရာက္ေနေလာက္ ပါၿပီ ။ ေမေမလည္း စိတ္ဆင္းရဲရ ပါမယ္ ။ အသက္ တိုမယ္ ။
အခုေတာ့ ေမေမ့ စိတ္ထဲမွာလည္း သား ဆိုတဲ့ အစြဲ မရိွေတာ့ပါဘူး ။ သားေရာ ေျမးပါ ေမေမ စိတ္ထဲမွာ လြတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ ပါၿပီ ။ ကိုယ့္မွာ အခ်စ္ မရိွေတာ့ အခ်စ္ ျပန္မလိုုေတာ့ဘူးေပါ႔ ၊ အလိုု မရိွေတာ့ ဒုကၡ ကင္းတာေပါ႔၊ ျဖစ္ေပၚ ခဲ့တဲ့ အေျပာင္းအလဲ အားလံုးကို ေမေမ ေက်ေက် နပ္နပ္ႀကီး နဲ႔ လက္ခံလိုက္ ပါၿပီ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သား .... "
ဇာတ္လမ္းေလး ကေတာ့ ဒီေလာက္ ပါပဲ ။ ပညာရွင္ တဦးရဲ႕ စကားကို သတိရေစ ပါတယ္ ။
" မိဘမ်ားရဲ႕ အိမ္ဟာ သားသမီးမ်ား အခ်ိန္မေရြး ျပန္ႏိုင္တဲ့ အိမ္ျဖစ္ပါတယ္ ။
သားသမီးမ်ားရဲ႕ အိမ္ဟာ မိဘမ်ား အခ်ိန္မေရြး သြားေရာက္ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အိမ္ မဟုတ္ပါ ။
ကေလးကို ေမြးဖြားျခင္းဟာ တာဝန္ ၊ ပ်ဳိးေထာင္ျခင္းဟာ ဝတၱရား ျဖစ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အားကိုးလိုစိတ္ ေမြးျမဴ ခဲ့ရင္ မဟာ အမွား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္ ။
အိုလာရင္ ကိုယ့္က်န္းမာေရးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဂရုစိုက္ပါ ။ အိုစာ နာစာ အၿမဲ ခ်န္ထားပါ ။ အိုဖို႔ အတြက္ မအိုခင္ မွာ ကတည္းက ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားပါ ။ "
အားလုံး က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ ... ။
EiEiKhin
Post a Comment