ပိုးအိအိခန္႔ေျပာျပတဲ့ သူမအေၾကာင္း

ေလာကႀကီးမွာ သူတစ္ပါးပစၥည္း လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ မရွိေအာင္  တစ္ခုလိုခ်င္ တစ္ခုေပးဆပ္ရတဲ့ အက်င့္ေလးတစ္ခု မိဘက သင္ေပးခဲ့တယ္။

ငယ္ငယ္ေလးတုန္းထဲက ကိုယ္လိုခ်င္တာ ရခ်င္ရင္ အိမ္က လိုခ်င္တာ တစ္ခု ကိုယ့္ဘက္က ျပန္ေပးဆပ္ရတဲ့ အက်င့္ကို မိဘက က်င့္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ သူမ်ားဆီက အလကား ဆိုတဲ့အရာ ယူရမွာကို ဝန္ေလးတာ ယေန႔အထိပါ။

မွတ္မွတ္ရရေတြ ေျပာပါဆိုရင္ ၅တန္းႏွစ္ ေလာက္က ဆံပင္ အရမ္းထူေတာ့ ဆံပင္ေျဖာင့္ခ်င္တယ္လို႔ ပူဆာဖူးတယ္.. အေဖက လိုခ်င္တာ ခ်က္ခ်င္း လုပ္ေပးရင္ ပ်က္စီးမွာဆိုးတာေၾကာင့္ ဆံပင္ေျဖာင့္ခ်င္ ဒီတစ္ပတ္လပတ္စာေမးပြဲမွာ အဆင့္ ၁ ရေအာင္လုပ္ဆိုလို႔ ရေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။

၈တန္းႏွစ္ ေလာက္မွာ နာရီလိုခ်င္လို႔ ပူဆာျပန္ေတာ့ အေဖ့ရဲ႕ထုံးစံအတိုင္း အဆင့္ ၁ ရရင္ ဝယ္ေပးမယ္ ဆိုလို႔ ႀကဳိးစာခဲ့ေတာ့ အဲ့တုန္းက ျမန္မာေငြ ၈ေသာင္းတန္ essence ေရႊနာရီေလး ဝယ္ေပးခဲ့တယ္။

မိဘျဖစ္ခ်င္တာ လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ လိုခ်င္တာ ဝယ္ေပးတယ္။ မလုပ္ေပးႏိုင္ရင္ အ႐ိုက္ခံ ခဲ့ရတယ္။ ဆုေပး ဒဏ္ေပးစနစ္နဲ႔ ႀကီးပ်င္းခဲ့တယ္။

အထက္တန္းေက်ာင္း ၿပီးသြားေတာ့ Iphone ေပၚလို႔ လိုခ်င္လို႔ ပူဆာတိုင္း အဲ့ခါက်ျပန္ေတာ့ ဘုရားတရားဘက္ေရာက္ေအာင္ ဆြယ္ခဲ့တယ္။ ပ႒ာန္းေန႔တိုင္း ရြတ္ရင္ ဝယ္ေပးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ကိုယ္လိုခ်င္တာ ရွိရင္ ကိုယ့္ဘက္က တခုခုျပန္ေပးဆပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ပဲ အခုထိ ရွင္သန္ခဲ့တယ္။ လိုခ်င္တိုင္း ရေနရင္လည္း ပစၥည္းတစ္ခုရဲ႕ တန္ဖိုးကို နားမလည္မွာ ဆိုးလို႔ ေရာ့ပတၱျမား ေရာ့နဂါး ဘယ္အရာမွ အလကားမရဘူး။ ႀကဳိးစားမွ ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကို ငယ္ငယ္ေလးထဲကအေဖ ႐ိုက္သြင္းေပးခဲ့တယ္။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ သူမ်ားပစၥညး္ သူမ်ား ဥစၥာကို မက္ေမာမႈဘာမွ မရွိခဲ့ဘူး။ သူမ်ားဆီက မေျပာနဲ႔ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ့္ဆီက အရာေတာင္ မၿမဲပါလား ဆိုတာကို သိတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဥစၥာေတာင္ ကိုယ္မမက္ေမာ မႏွေမ်ာခဲ့ဘူး။

အခုတေလာ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ရင္း.... အေတြးေတြ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ့ အေရးေတြ မယ္ဖြဲ႕ခဲ့တာေပါ့..

peek