လင္နဲ႔မယားမွာ အျပန္အလွန္တင္ရမဲ့ ေက်းဇူးေတြရွိၾကတယ္

အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ အိမ္ရွင္မ အမ်ိဳးသမီးဟာ အပ်ိဳ ဘ၀ကထက္ ပိုုလွေနတယ္၊ ပိုုတင္႔တယ္ ေနတယ္ ဆိုုရင္ အဲဒီ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခင္ပြန္းေကာင္းကိုု ပိုုင္ဆိုုင္ထားရလိုု႕ လိုု႕ ဆိုုၾကပါတယ္။

အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ အမ်ိဳးသားဟာ လူပ်ဳိဘ၀ တုုန္းကထက္ ပိုုၿပီး ခန္႕ညားတင္႔တယ္ ေနတယ္ဆိုုရင္ သူဟာ ဇနီးေကာင္းကိုု ရရွိထားလိုု႕ လိုု႕ ဆိုုၾကပါတယ္။

အပ်ိဳ၊ လူပ်ိဳ ဘ၀မွာထက္ ပိုုၿပီး တင့္တယ္ေနတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြကေတာ့ ေရွးေရစက္ေၾကာင့္ ဆံုုရတဲ့ စံုုတြဲ၊ ကုုသိုုလ္ အတူတူျပဳဖိုု႕ နတ္ဖက္တဲ့ အတြဲလိုု႔လည္း ဆိုုၾကျပန္တယ္။ အဲဒီ အဆိုုေတြကိုု ကၽြန္မကေတာ့ နားလည္ လက္ခံမိပါတယ္။

အမ်ားစုုမွာေတာ့ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳဘ၀တုုန္းက မိဘရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ ေနရစဥ္တုုန္းက ေလာကဓံကိုု ႀကံဳရေပမဲ့ မိဘရဲ႕ အမိုုးအကာေအာက္မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ မျပင္းထန္လွပါဘူး။

ကိုုယ္႔အိမ္ေထာင္နဲ႕ ကိုုယ့္မိသားစုုနဲ႔ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ေကာင္းေကာင္းဆိုုးဆိုုး ေလာကဓံ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုုးကိုု ကိုုယ္တိုုင္ကိုုယ္က် ႀကံဳၿပီး ရင္ဆိုုင္ျဖတ္သန္းၾကရပါၿပီ။ အဲဒီလိုု ကာလမွာ ကိုုယ္တြဲဖက္ခြင္႔ရထားတဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္ရဲ႕ အရည္အေသြးဟာလည္း ေပၚလြင္ ထင္ရွားလာတတ္ပါတယ္။

ကိုုယ္နိမ္႔ပါးခ်ိန္မွာ ကိုုယ္႔ကိုုထားၿပီး အငယ္ေနာက္ လိုုက္သြားတဲ့သူေတြ၊ ကိုုယ္႔ရဲ႕ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ ပိုုက္ဆံေလးကိုု ယူၿပီး ကိုုယ့္ကိုုယ္ေတာ႕ ထားပစ္ခဲ့ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတဲ႕ သူေတြ၊ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့ ကိုုယ္႔ကိုု မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပစ္ထားတဲ့သူေတြကိုု ဆင္းရဲခ်ိန္၊ နိမ္႔ပါးခ်ိန္၊ ဒုုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာ ေတြ႕ရေတာ့တာပါပဲ။

အဲဒီလိုု အိမ္ေထာင္ဘက္မ်ိဳးနဲ႕ ႀကံဳရတဲ့ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေနာက္မွာ ျခံဳးျခံဳးက်ၾကရတဲ့ ရုုပ္သြင္နဲ႔ သြင္ျပင္ ျဖစ္ကုုန္ၾကတယ္။ သူတိုု႕ရဲ႕ မရႊင္မလန္းတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ညွိဳးငယ္တဲ့ အသြင္က သူတိုု႕ရရွိထားတဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြရဲ႕ ကိုုယ္ရည္ကိုုယ္ေသြးကိုု ျပသေနၾကပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ႕ သူဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ ဆိုုတာကိုု ကိုုယ္တကယ္ဒုုကၡေရာက္ခ်ိန္မွာ ပိုုၿပီး သိလာရတဲ႕သူမ်ိဳးပါ။ ကိုုယ္အဆင္မေျပလိုု႕ ဒုုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ နားလည္စြာနဲ႕ ေဘးကေနရွိၿပီး ရင္ဆိုုင္ေပးတတ္သလိုု၊မိသားစုုအတြက္ လိုုအပ္ရင္ ေရွ႕က ထြက္ၿပီး တံတိုုင္းၾကီးလိုု ကာကြယ္ေပးတယ္၊ အေသးစား စိတ္ဖိစီးမႈပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အၾကီးစားစိတ္ဖိစီးမႈေတြကုုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုုယ္႔ရဲ႕စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာကိုုလည္း အားေပးႏွစ္သိမ္႔ရင္းနဲ႕ကိုုယ္နဲ႕အတူတူ ေျဖရွင္းရင္ဆိုုင္ေပးတယ္။

အဲဒီလိုု အိမ္ေထာင္ဘက္ေကာင္းကိုု ပိုုင္ဆိုုင္ထားတဲ႕ သူေတြကေတာ႕ ျမင္ရတာနဲ႕တင္ သိသာေစတယ္။ ရႊင္လန္းတယ္၊ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္႕မႈရွိေနတဲ႕ အျပံဳးေတြနဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႕သက္၀င္ေနတယ္။ စိတ္ပိုုင္းဆိုုင္ရာေက်နပ္မႈ ရွိေနတဲ႕အတြက္ လံုုျခံဳမႈတစ္ခုုကိုု ရရွိထားတဲ႔သူတစ္ဦးရဲ႕ အသြင္မ်ိဳးနဲ႕ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။

အဲဒီလိုု အိမ္ေထာင္ဘက္ေကာင္း ရရွိထားတဲ႔ သူေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အိမ္ေထာင္ဘက္ဆိုုးနဲ႔ ေရစက္ ဆံုုေနရတဲက သူေတြပဲျဖစ္ျဖစ္  အားလံုုးကေတာ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြ ျဖစ္ၾကၿပီ ဆိုုကတည္းက  အတိတ္ဘ၀တုုန္းက ကုုသိုုလ္၊ အကုုသုုိလ္ အတူတူ ျပဳဖူးခဲ့တဲ့သူေတြပါ.

ဒါေၾကာင္႕ကိုုယ္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြ အေပၚမွာ တန္ဖိုုးထားသင္႔တယ္။ သူ႕နဲ႕ကိုုယ္နဲ႕ ေရစက္ရွိလိုု႕သာ ဆံုုခဲ႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိဳ႕ကေတာ႕ ေရစက္ေတြကလည္း တိုုေတာင္းတတ္ပါေသးတယ္။

ဘ၀ေရးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္ေရးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုုသိုုလ္၊ အကုုသိုုလ္ မတူတဲ့သူေတြကလည္း ၾကာၾကာအတူေပါင္းသင္း ေနထိုုင္လိုု႕ မရပါဘူး။ ဆိုုပါေတာ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မက ေကာင္းပါလ်က္နဲ႕ ဇနီးသည္အေပၚ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ ခင္ပြန္းမ်ိဳး ရွိေနတယ္ဆိုုရင္ သူနဲ႕ကိုုယ္က အက်င္႔သီလမွာ မတူေတာ႔ပါဘူး။

မတူတဲ့ အတြဲေတြမွာ တစ္ေယာက္က ေကာင္းၿပီး တစ္ေယာက္က မေကာင္းတဲ႕အတြက္ ကုုသိုုလ္၊ အကုုသုုိလ္ေတြကလည္း မတူႏိုုင္ေတာ႕ဘူး။ ဒါေၾကာင္႕ မေကာင္းတဲ႕သူက ေကာင္းတဲ႕သူနားမွာ မေနႏိုုင္လိုု႕ မေကာင္းတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္း သြားေပါင္းၾကတာပါ။

ဒီသေဘာတရားကိုု နားလည္ လက္ခံမယ္ ဆိုုရင္ ကိုယ္႔နားမွာ အကုုသိုုလ္ မကင္းတဲ့သူေတြ ကိုုယ္႔နားမွာ မေနႏိုုင္ၾကတာ ကိုုယ္႔အတြက္ ေကာင္းတယ္ လို႕လည္း မွတ္ယူလိုု႕ ရပါေသးတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္က ကုသိုလ္ပဲ ျပဳျပဳ၊ အကုသိုလ္ပဲ လုပ္လုပ္၊ က်န္တဲ့ တစ္ေယာက္က စိတ္တူ (စိတ္ပါ) မွ ရႏိုင္တယ္။ စိတ္မတူရင္ မရဘူး။ ျပဳလုပ္သူသာလွ်င္ ရတယ္လိုု႕ ဘာသာေရးအရ မွတ္သားခဲ့ ဖူးတယ္။

ၿပီးေတာ့ မွတ္သားမိေစတာလည္း ရွိေသးတယ္.။
ေမာင္ပုဏၰေတာထဲမွာ လယ္ယာေတြကို တစ္ေယာက္တည္း၊ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာ လုပ္ကိုင္ေနရတယ္။ တစ္ရက္ေတာ႕ နံနက္ ၁၁-နာရီေလာက္ထိ ထမင္းမစားရေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အိမ္က ဇနီးက ထမင္းလာ မပို႔ေသးလို႔ျဖစ္တယ္။ လူ႔သဘာဝက“ဆာေနတဲ့အခ်ိန္ မစားရရင္ အလြန္ေဒါသျဖစ္တတ္တယ္။

ေမာင္ပုဏၰမွာလည္း ေနကပူ၊ အလုပ္ကပင္ပန္း၊ ဗိုက္ကဆာ ထမင္းက ေရာက္မလာေသး၊ ဘယ္ေလာက္စိတ္တိုစရာ ေကာင္းသလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ေပေတာ့။ ေဟာ ေနပူႀကဲႀကဲ ေခြ်းရႊဲရႊဲနဲ႔ ထမင္းထုပ္ေခါင္းေပၚရြက္ၿပီး၊ ေျခလွမ္းသြက္သြက္နဲ႔ လာေနတဲ့ ဇနီးသည္ ျမင္ရေတာ့ သူ႕ဇနီးအေပၚ ထားတဲ့ ေမတၱာစိတ္နဲ႕ သူ႕ေဒါသက အရွိန္ေတာ့ ေလ်ာ႔က်သြားတယ္။

သူ႕ကိုု ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ဇနီးျဖစ္သူက “ ေမာင္ေရ အခ်ိန္ ေနာက္က်သြားတာ ခြင့္လႊတ္ေနာ္၊ ေမာင့္အတြက္ လာပို႔တဲ့ ထမင္းကို လမ္းမွာ ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ကို လွဴဒါန္းလိုက္တယ္၊ အဲဒါေၾကာင္႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ အိမ္ျပန္ၿပီး၊ ခ်က္ရလို႔ ေမာင့္အတြက္ ေနာက္က်မွာစိုးလို႔ အျမန္ခ်က္ၿပီး အျမန္လာခဲ့ရတယ္၊ ေမာင္ ဆာေနမယ္ဆိုုတာ သိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေမာင္ရယ္ လမ္းမွာ လွဴခဲ့တဲ့ ဆြမ္းကုသိုလ္ရဲ႕ အဖို႔ကို ေမာင့္အား အမွ်ေပးပါတယ္“ လိုု႕ ဆိုုပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေမာင္ပုဏၰကလည္း စိတ္မဆိုးဘဲနဲ႕ သူ႕ဇနီးရဲ႕ သဒၵါစိတ္နဲ႕ သူ႕အေပၚ ထားရွိတဲ့ ေမတၱာစိတ္ကိုု ခံစားနားလည္ၿပီး ဝမ္းသာလြန္းလို႔ “ ဝမ္းသာလိုက္တာ ရွင္မရယ္၊သာဓု ....သာဓု ..သာဓု” လို႔ ေခၚလိုက္တယ္။

ဪ... ဒါနဲ႔ရွင္မေရ ကိုယ္လည္း မနက္က အရွင္သာရိပုတၱရာကို ေရနဲ႔ဒန္ပူ လွဴလိုက္ေသးတယ္။ အဲဒါ ညီမကိုလည္း အမွ်ေပးပါတယ္။

“ ဝမ္းသာလိုက္တာ ေမာင္ရယ္။ သာဓု .သာဓု” ပါ လို႔ အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္တယ္။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မိသားစုအစံုနဲ႔  ႐ို႐ိုေသေသ ေလးေလးစားစားနဲ႔ စိတ္တူကိုယ္တူ အလွဴေရစက္ လက္နဲ႔မကြာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လွဴေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို လွဴတတ္မွလည္း ျဖစ္ေလရာဘဝမွာ ပါရမီရွင္ စံုတြဲေတြ အျဖစ္ အတူတူ အက်ိဳးေပးၾကမွာပါ။

ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ အတူတူ ကုုသိုုလ္ျပဳပါလိုု႔ တိုုက္တြန္းပါရေစရွင္။

မတူတဲ႕အျမင္မ်ားကိုု ေဆြးေႏြးဖိုု႕ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေမသၾကၤန္ဟိန္း(ျမစ္မခ)