မိန္းမတေယာက္ေၾကာင့္ ဒေဒါင္းဇား ဘ၀ကေန ကုမၼဏီ ဥကၠဌ ျဖစ္လာသူ (Knowledge)
တခါတုန္းက ဒေဒါင္းဇား တေယာက္ ရွိတယ္ ။ သူ႔မွာ ဘယ္ဖက္လက္ တခုလံုး မရွိေတာ့ဘူး ။ ၾကည့္လိုက္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သနားစရာ ေကာင္းၿပီး လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကလည္း သူ႔ကို စြန္႔ႀကဲ ေပးကမ္းေလ့ ရွိတယ္ ။
တေန႔မွာ သူဟာ အိမ္တအိမ္ဆီကို ေရာက္လာျပီး ေတာင္းရမ္းတယ္ ။ အဲ့ဒီအိမ္ အိမ္ရွင္မ က ေငြလုိခ်င္ရင္ အိမ္ေရွ႕က အုတ္ခဲေတြကို အိမ္ေနာက္ေဖးကို အရင္ေျပာင္းေပးဖို႔ သူ႔ကုိ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဒေဒါင္းဇားက စိတ္တိုၿပီး အိမ္ရွင္မကို
" က်ေနာ္ လက္တဖက္ ျပတ္ေနတာကို ျမင္ရဲ့သားနဲ႔ ခင္မ်ား က်ေနာ႔ကို ဒီလို လုပ္ခိုင္းေနတာ ေနာက္ေနတာလား " လုိ႔ ျပန္ေျပာ လုိက္တယ္ ။
ထင္မွတ္ မထားတာက အဲ့ဒီ မိန္းမ ဟာ အုတ္ပံုေရွ႕မွာ ထိုင္ခ် လိုက္ၿပီး လက္တဖက္ထဲ နဲ႔ အုတ္ခဲ တခဲ ကို မ ယူကာ အိမ္ေနာက္ေဖးကို သြားပုိ႔ၿပီး အိမ္ေရွ႕ ျပန္လာခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့မွ အိမ္ရွင္မက ဒေဒါင္းဇား ကို
" ငါေတာင္ လက္တဖက္ထဲ နဲ႔ ဒီအုတ္ခဲကုိ မ ႏိုင္တာ နင္လက္တဖက္ထဲ နဲ႔ မ မ ႏိုင္ ဘူးလား " လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္ ။
အဲ့ဒီမွာ ဒေဒါင္းဇား ကလည္း ဘာမွ ျပန္ေျပာစရာ မရွိေတာ့လည္း ေခါင္းကို ငံု႔ၿပီး အုတ္ခဲေတြကို လက္တဖက္တည္းနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရႊ႕ေပးလုိက္တယ္ ။ ႏွစ္နာရီ ေလာက္ လုပ္ၿပီး ေတာ့ အုတ္ခဲေတြ သယ္လို႔ၿပီး သြားတယ္ ။ ဒေဒါင္းဇား လည္း ေခၽြးေတြ ရႊဲလို႔ေပါ့ ။
အိမ္ရွင္မဟာ ေခြ်းေတြ သုတ္ဖုိ႔ သူ႔ကို ပု၀ါ အျဖဴတစ္ထည္ ေပးလိုက္တယ္ ။ ဒေဒါင္းဇားဟာ သူ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႔ လည္ပင္းေတြကို သုတ္လိုက္ေတာ့ ပု၀ါ အျဖဴ ဟာ အမည္းေရာင္ ေျပာင္းသြားတယ္ေလ ။
ေနာက္ေတာ့ အိမ္ရွင္မဟာ သူ႔ကို ေငြ ၂၀၀၀ ေပးလိုက္တယ္ ။ သူေတာင္းစားက အိမ္ရွင္မ ကို ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ေျပာ လိုက္တယ္ ။
အိမ္ရွင္မက " ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္စရာ မလိုပါဘူး ဒါဟာ မင္းရဲ႕႔ေခၽြးနဲ႔ ေသြးနဲ႔ႀကိဳးစားပီးမွ ရလာခဲ့တဲ့ လုပ္အားခပါ " လုိ႔ ေျပာတယ္ ။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ဒေဒါင္းဇားဟာ သူ႔ေခါင္းထဲကို အေတြးတခု ဝင္လာၿပီးေနာက္ " က်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ... ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ တခုေလာက္ ေတာင္းဆုိပါရေစ ဒီ ပု၀ါေလးကို က်ေနာ္႔ အတြက္ အမွတ္တရေလး ျဖစ္ေအာင္ ေပးႏိုင္မလား ခင္ဗ်ာ "
အိမ္ရွင္မက " ရပါတယ္ ယူသြားပါ " လုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ ဒေဒါင္းဇား ခမ်ာ ပုဝါေလးကုိၾကည့္ျပီး ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္ေနရွာတယ္ ။
ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာၿပီး ေနာက္မွာ အဲဒီ ဒေဒါင္းဇားဟာ အ၀တ္အစား သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ နဲ႔ တခ်ိန္က သူအုတ္ခဲ သယ္ေရြ႕ေပးခ့ဲ ရတ့ဲ အဲဒီ အိမ္ေရွ႕ကို ျပန္ေရာက္လာ ခဲ့ပါတယ္ ။ အသက္ ႀကီးေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ အိမ္ရွင္မႀကီးကို ျမင္ေတာ့ သူက
" က်ေနာ္ အရင္တုန္းက ဒေဒါင္းဇား ပါ ... အခုေတာ့ ကုမၸၸဏီ တခုရဲ႕ ဥကၠဌ ျဖစ္ေနပါၿပီ ... ခင္ဗ်ားဟာ က်ေနာ႔ရဲ႕ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ရွာေပးခဲ့သူပါ ... က်ေနာ႔ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေပးခဲ့သူပါ ... ခင္ဗ်ားသာ မရွိရင္ က်ေနာ္ဟာ ေလလြင့္ေနဦးမွာ အမွန္ပါဘဲ " လုိ႔ ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္ လွဲလွဲ အသံေလးနဲ႔ ေျပာလုိက္မိတယ္ ။
အိမ္ရွင္မက " ဒါေတြ အားလံုးဟာ မင္းကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာေတြ ပါဘဲ ... မင္းဘဝကုိ မင္းကုိယ္တုိင္ တန္ဖုိးရွိရွိနဲ႔ ရပ္တည္ႏိုင္ခ့ဲလုိ႔ အခုလုိ အေျခအေန ျဖစ္လာတာပါ " လုိ႔ ေျပာတယ္ ။
အ့ဲဒီေနာက္ လက္တဖက္ျပတ္ေနတဲ႔ ကုမၸၸဏီ ဥကၠဌ ဟာ အိမ္ရွင္မႀကီးကို အိမ္တလံုး လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ ေျပာတယ္ ။ အိမ္ရွင္မႀကီးက လက္မခံဘဲ ျငင္းပယ္လိုက္ ပါတယ္ ။ ဥကၠဌႀကီးက ဘာလို႔ ျငင္း လုိက္တယ္ဆုိတာကုိ နားမလည္ ႏိုင္ဘူး ။
အိမ္ရွင္မက ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ " ငါတို႔ မိသားစု အားလံုးဟာ လက္တစံုဆီ ရွိၾကတယ္ေလ ... ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္တုိင္ ရပ္တည္ၿပီး ဘဝတခုကုိ အဓိပၸာယ္ ရွိရွိ တည္ေဆာက္လုိ႔ ရပါတယ္ ...
လူဆိုတာဟာ တန္ဖိုးရွိရွိ ရွင္သန္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ ... ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလးစားသလို ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ ကုိယ္နဲ႔ သိတ့ဲ လူေတြကိုလည္း ဂုဏ္သိကၡာ တက္လာေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ လိုတယ္ ... မသိတဲ့ လူေတြကိုလည္း ေလးစားဖို႔ လိုတယ္ ...
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း တပါးသူကုိ ေလးစား တန္ဖုိးထားမွ တစ္ပါးသူကလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ ျပန္၍ တန္ဖုိးထား ေလးစား လာမယ္ ... ကုိယ့္ဘက္ကေတာ့ မေပးဆပ္ဘဲ သူတပါး ဆီက အရင္ရဖုိ႔ ဆုိတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ... ကိုယ့္ရဲ႕ အလုပ္ကေန ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မွလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ တန္ဖိုးရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ကိုယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္တယ္ ။ ေငြေၾကးရရွိမႈက တျခားသူေတြေလာက္ မမ်ားေပမဲ့ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာၿပီး ၀ိဥာဥ္ ကင္းမဲ့ေနတဲ့သူေတြထက္ စာရင္ ဘဝတခုကုိ ရွင္သန္ရတာဟာ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးေလး နဲ႔ အသက္ရႈဴၿပီး တန္ဖိုးရွိ ပါလိမ့္မယ္ "
Credit
Post a Comment