ညီမေလးသို႔ .....
မိန္းခေလးတိုင္း ဖတ္သင့္တဲ့ အရမ္း တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ စာေလးပါ ။
သတိထား ညီမေလး ...
အေရခြံ ဘယ္ေလာက္ လဲလဲ ေျမြဆုိတာ တီေကာင္ ျဖစ္မသြားဘူး ။
ေျပာင္းလဲတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ လုိက္ဖက္ညီေအာင္ အေရာင္ ေျပာင္းေနရင္ ပုတ္သင္ညို သာ သာ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့ ။
ပတၱျမား မွန္တယ္ ဆုိတုိင္း ႏြံထဲဝင္ မိႈင္ျပစရာလား ကြယ္ ။
ေျခေဆး မခံရေအာင္ အိုင္ထဲ ထုိင္မယ့္ အစား ေရသန္႔ လုိ႔ တံဆိပ္ ကပ္နုိင္ရင္ တန္ဖိုး တက္လာပါ လိမ့္မယ္ ။
အိမ္နဲ႔ ေဝးတုိင္းလည္း အားငယ္ စိတ္မပ်က္ ပါနဲ႔ ။
အေမာေျပ ေရတခြက္ အိမ္ေျပးေလးအတြက္ တဲ့ အေမ ေန႔တုိင္း ခပ္ထားတယ္ ။
ညီမေလး ...
စဥ္းစားရတယ္ ဆုိတာ ... မိန္းခေလး တုိင္းရဲ့ သမုိင္းေပး တာဝန္ ။
အရုိးဆုိ ၾကည့္ေရွာင္ ရမယ္ေလ ။ ကုိယ္က ခဏတာ ဝါးမယ့္ သြား မဟုတ္ဘူး ။
စကား ခလုတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ တုိက္တိုက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မထိခုိက္ဖုိ႔က ပုိ အေရးႀကီး တယ္ ။
တကယ္ေတာ့ ဟင္း ေၾကးမ်ားတယ္ ဆုိတာ အစား ေကာင္း စားရတဲ့ သူေတြကုိ သမုတ္တဲ့ အမည္ သက္သက္ပါ ။
ညီမေလး ...
ခ်စ္တာေတာ့ ခ်စ္ပါ ။ ျပန္ျပင္လုိ႔ မရတဲ့ အခြင့္အေရးေတာ့ မေပးမိ ပါေစနဲ႔ ။
ဘဝနဲ႔ ရင္းတဲ့ လက္ေရးအတြက္ ဖ်က္ေဆး မ႐ွိဘူး ။
ဘဝရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေလး တခုအတြက္ စိတ္႐ိုင္း မေမြးမိ ပါေစနဲ႔ ။
မွတ္ပံုတင္ထဲ ျပန္ၾကည့္ပါ ညီမေလး ။ ကုိးကြယ္စရာ မွာ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူးေလ ။
ညီမေလး ...
အခ်စ္ဦးသူ လြဲဖူးသူ ၊ ခ်စ္တဲ့သူတိုင္း ေပါင္းစပ္ခြင့္ မရသူေတြဟာ အိမ္ေရွ႕က ခရပြင့္ေတြ ေၾကြသေလာက္ ရွိတယ္ ။
အသဲကြဲတယ္ ဆုိျပီး ဘီယာေသာက္ ၊ ေလာကႀကီးကုိ ေမွာက္ပစ္တတ္တာ ပညာမဲ့သူေတြ သက္သက္ေပးတဲ့ ဆင္ေျခ တခုပါ ။
မုန္တုိင္း ထဲမွာလည္း ေအာက္ဆီဂ်င္ ပါ ပါတယ္ ။
ေလနည္းတယ္ အထင္နဲ႔ ရြက္ကုိေတာ့ ျပင္းျပင္း မလြင့္လုိက္ ပါနဲ႔ ။
တည္ၿငိမ္ျခင္း ဆုိတာ မိန္းခေလး အိေျႏၵေလ ။
တန္ဖိုးသိတဲ့သူက တန္ဖိုးထား လာပါ လိမ့္မယ္ ။
ကုိယ္ကသာ ရတနာတစ္ပါး ျဖစ္ပါေစ ညီမေလးေရ ။
ညီမေလးေရ ...
ေယာက်္ားဆုိတာ ဧကရာဇ္ဘုရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ နန္းက်ဘုရင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေျမွာက္စားတာ ခံခ်င္ၾကတယ္ ။
က်ားၾကီးရဲ႕ ဆရာျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတာ ေၾကာင္တေကာင္လုိ ညင္သာတတ္မွ ျဖစ္မယ္ ။
ကမာၻေက်ာ္တဲ့ စစ္သူရဲ တေယာက္ေတာင္ အေျပာခ်ိဳတဲ့ အအုိေခ်ာ ေၾကာင့္ ကမာၻတဝက္ကို တက္သိမ္းဖူး တယ္ေလ ။
ေလယူရာ တိမ္းတတ္တဲ့ ပန္းပင္ဟာ ဘယ္ ေလၾကမ္း ေၾကာင့္မွ အျမစ္ မက်ိဳးဘူး ။
ပုခက္ လြဲေသာ လက္ဟာ ကမာၻကို အုပ္စုိးႏိုင္တယ္ ဆုိတဲ့ ေနာက္မွာ ခ်ိဳေသာစကား ေျပာတတ္တဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစံု လုိတယ္ ညီမေလး ။
ညီမေလးေရ ...
ရင္ေဘာင္တန္းတယ္ ဆုိတုိင္း ေျခရာေတာ့ လုိက္မတုိင္း ေလနဲ႔ ။
ေၾကာင္ဘယ္ေလာက္ ေျခရာႀကီးႀကီး က်ားႀကီး ကုိေတာ့ ဘယ္မွီမလဲ ။
အသားစား သတၱဝါခ်င္း တူေပမယ့္ စကားအဆုိသာ ေၾကာင္က ဆရာျဖစ္တာ ၊ က်ားဆုိတာ ေၾကာင္သားလည္း စားခ်င္ စားမွာေလ ။
သဘာဝေဘး ဆုိတာ သဘာဝေတြ ဆန္႔က်င့္လုိ့ ျဖစ္ရတာ ၊
နစ္နာျခင္း မရွိရေအာင္ ေဘာင္အတြင္း ကသာ မိန္းမဆန္ပါ ညီမေလးေရ ။
ညီမေလးေရ ...
စာမ်ားမ်ား ဖတ္ျပီး ေဝဖန္ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါေစ ။
ဖတ္ပါ မွတ္ပါ ေလ့လာပါ ။
အစြန္းတစ္ဖက္ေတာ့ မေရာက္ေစနဲ႔ ။
စာေပ ဆုိတာ လူဘဝအတြက္ အလင္းစက္ တခုေပါ့ ။
ညီမေလးေရ ...
သစ္ရြက္ေတြေႂကြရံု နဲ႔ေတာ့ သစ္ပင္ႀကီး မေသပါဘူး ။
ၾကယ္ေလးေတြေႂကြရံု နဲ႔လည္း ေကာင္းကင္ႀကီး မေသ ပါဘူး ။
ပန္းပု တ႐ုပ္ လွဖို႔ ဆိုတာ ထြင္းထုတ္ လိုက္ရတဲ့ အသားေတြ ႐ွိတတ္ စျမဲပဲေလ ။
လဲလို႔သာ ျပန္မထၾကရင္ လူဆိုတာ တြားသြား သတၱဝါ ျဖစ္ကုန္မွာေပါ့ ။
အားမေလ်ာ့ပါနဲ႔ ။ သြားတဲ့သူ အတြက္ လမ္း ႐ွိပါတယ္ ။
အတိတ္ ဆိုတာ ခ်ခင္းထားတဲ့ ေကာ္ေဇာ တခ်ပ္သာမို႔
ခပ္နာနာ တခ်က္ နင္းၿပီး အနာဂတ္ကို စိတ္နဲ႔ ပစ္ခြင္းလိုက္ပါ ..... ။
Original uploader
Post a Comment